Tenezzül
Gözlerine baktım
Bir asırdan yakın. Birden gerildi yüzü Kırıştı elleri... Allah’ım ne oluyor? Durmadı, Baktım gözlerinin en derinine İşte sevda, işte yarim Hiç düşünmeden sevdiğim Anlamını dahi bilemediğim Sevgili sevgim. Ne çok çağrışım var, Ah kara gözlü yar. Zaman durmasın varsın ne olur Ebediyet treni kalksın İnsanı seven, bir Allah ile hem hal Ebedi olan son durağa varalım. Toprak, Bir damla su. Karıştır; Ve işte hayat. Nasıl muhteşem sunuş Atan bir kalbi var. Eğildim kalbine, Ya Rab, Bu can senin Senin eserin; Bu ses veren sevgin. Bir bahar kabarır topraktan Hayat ölümden sonra fışkırır öbek öbek Yarın ahiret yurdunda yeniden dirilecek. Neyi bıraktım, neyim var Azım çoğum hangi manayı önceledim. Koskoca bulutlar Kubbe benim, benim için varlar. Ya ben ne için varım Bir yar için mi? İçimde kıpraşan sevgiler Hangi birine vereyim. Yok yok bitmez sevgim. Kaynağı Allah, Sonsuz sevgi kaynağı. Bir adım, bir adın olsun Sevmek bir Allah için Sen ne verebilirsin Kainatı senin için verene Sevgiden başka neyin var Neyi verebilirsin. Haydi küçük yüreğini temizle önce. Temizle, Sahibi olan Allah İnanç evini kabeni. Bir güzel akıbet için Nebiler göndermiş Kur’anla sana tenezzül etmiş, Sen kul kadar seversin Allah, Allah kadar. (Ekim 2010 İstanbul) |