Yoksul Hayat
Alisigim seni hersabah görmeye
Ama yoksun Bicak sirtinda yasiyorum yalnizligin koynunda Issiz yasli gözlerimde sakliyorum Resimdeki solgun yüzünü Yoruldugumu söylemek istiyorum Sokak fenerlerine Onlarda düskün onlarda sönmüs Aydinlatmiyor Karanlikta büzülmüs köseleri Tutsak kaliyorum ugultularin Siyah gözlerinde Makamsiz bir keman sesi Agliyor gecenin sesinde Koca sehir üstüme yikiliyor Dolastigimda nemli sokaklarda Kirli bakislarin arasinda Boguyor pes pese gecen Sahte insan adimlari Mihlaniyor icime hasretin Bir ok gibi Ne ayaklarim yürümek istiyor Ne ellerim beni tutuyor Kokusmus yasam cemberinde Gözlerindeki mavi boncuklari Ariyorum uyumayan düslerimde Bir yildiz gibi parlardi Siyah gecelerin kör bakislarinda Nedenini bilmedigim yoklugun Yagmur kokusunda Cigerlerime doluyor Sonbaharda yapraklari dökülen Bir agac gibi hissediyorum kendimi Kimsenin bilmedigi bir limana Yanasdim yirtik yelkenlerimle Ansizin seni görürüm diye Belkilerle yasiyorum belkilerle gidecegim bu yoksul hayattan Sen hala yoksun.. Sengül Kaplan Teke 02.11.2010 |