Ebruli GözlerBeni garip bırakıp çekip gideceğin gün, Tutamam ki dilimi, ağıt yakar ardınca, Kaybettiğim sevgini anacağım üç öğün, Özlemin yüreğimde yangın yakar ardınca. Ulaşmıyor sehere gecelerdeki yollar, Sarılmıyor, sıkmıyor bedeni akça kollar, Hicrana atıyorsun, kırık bastığım dallar, Gönül umut tacını başa takar ardınca. Şöhretim mi kaldı ki makam bende ne gezer, Kalemim düşmüş yere, gözyaşım sana yazar, Bak hazan da geçiyor, bitiyor azar azar, Zemherinin soğuğu kalbe akar ardınca. Ölçüyü bilemedim, tutmadı hesaplarım, Dinmedi, dinemiyor sensiz bu azaplarım, Beni sana çekiyor şu gönül girdaplarım, Ahlarım asumana varır, çıkar ardınca. Bir dokundum pişmanım, kokladım kokun kaldı, Ebruli gözlerine baktım da yakın kaldı, Oysa uzaklardasın tenimde dokun kaldı, Şimşeklerin üstümde bana çakar ardınca. Ab-ı lebin ıslasın çölleşen dil bağımı, Ayaklarına serdim gönül denen dağımı, Vuslatla geçireydim senle en son çağımı, Deli gönül hep sana yürür, sarkar ardınca. Gülerken ağlıyorsan sağ da iç gözyaşımı, Gel ne olur sinene yaslayayım başımı, Vuslat, sevince bize sanki mezar taşı mı? Ölüm sessizliğinden gönül korkar ardınca. 28.Temmuz.2010 12.35 Not: Fotoğraf 17.Temmuz 2010 NECATİGİLİ SOLUMAK şiir şöleninden bir anıdır. (İDRİSOĞLU KONAĞI-NECATİGİL Evi) |
Çıkıp şu konağa seslenmelidir..
Dost kahkasından, şiir sesinden
Dağlar sada verip seslenmelidir...
...................Aslının alamadığını cevap almış.....Tebrikler hocam....
ESRA