3
Yorum
1
Beğeni
5,0
Puan
1073
Okunma
ölüme ters giden bir adam gibi seviliyor
hayat
oysa bu kasabada ince bir yağmur gibi
geçer tren
bilinmez aslında trenlerin nereye gittiği
ama sırıtmış bir kadın görüntüsünde daha
iyidir yalvarmışlık
ben
ikinci dünyanın habercisiyim meydanlarda
o yüzden tekiliğim nefret getirir annesi
olmayanlara
bilirim
bir şehrin uğultusu kapı aralığında sevişme
gösterir çocuklara
o zaman meydan okurum fakirlere
oysa fakirlerdir sırt üstü yatmayanlar
ey acıma ey sefillik dolu dünya
sen de bilirsin ki sayıların yırtmacında
bir adam seslenir
işte o adamdır namuslulara kimsin diyen?...
5.0
100% (4)
Cevap Yaz