O ne gençlik !!!
Bir zamanlar o huysuz ata,
Biz de bindik…
Ellerimiz dikenlere bata bata…
Bahçemize güller diktik.
Hayata karşı ;
Ne esnedik , ne de eğildik.
Gençtik, yiğittik , çeviktik…
Uçurumlardan atladık , geçtik;
Bilmiyorum hala geçtik mi bütün engelleri,
Yoksa geçtik mi sandık…
Başladığımız bu yerse hepten aldandık.
Aynı dağın etrafında kırk yıl boyuca dolandık.
Sonra tecrübe dedik adına,
İndik de o attan;
Yürüdük , koştuk kendi ayaklarımızla..
Bazen çıplak , tabanlarımız..
Taşlar keserdi alttan ,
Güneş yakardı tepeden…
Neler gördü göz dediğimiz organlarımız.
Göreceğiz sizi de güzelim..
Ömür dediğin bir çiçek sepeti değil.
Şansın varsa uzunca yaşa da
B.Bardot gibi senin de halini görelim.

Şükrü ÇAKIR
26/10/2010—Kocaeli