MUAMMA
Ben benim içimden çıkamadım ki
Sana nasıl anlatayım beni Çözemedim kendimi Muammayım diyorum Kargacık burgacık Yoğruluyorum zaman da Akıyorum duygularımın sağanağın da Bentlerim vardı benim aşılamayan Yıkıldı oldu tarumar Seller sürükledi beni Ummanlara Ummanı aştım deryalar içre gezdim Girdaplarındayım kara deliklerin Ciğerlerim doldu nefessiz kaldım Suni teneffüsle öptü beni bir kul Haydi, şimdi onu ara da bul Yokluk varlık arasın da sıkışıp kalmışım işte Muamma değil de nedir bu anlasana Dinlemiyorsun ki beni Ben beni bulamamışken varlığım da Sen nasıl bulur da seversin ki Anlamsızlıklar içinde dolaşırken varlığım Çöllere attı beni bende ki yokluğun Susamışlığımı kandıramaz ki Serapların içindeki gizli vahalar Kuruyan dudaklarım kavrulurken yangınlarım da Dokunsan alevi yakar bedevi yalnızlığını Vuslatı yok bu muamma sevdaların Kurutur dallarını yeşertmeye çalıştığın O ağacın Renksiz kuytu bir duygu çöker Karabasan gibi ruhuna Uzak dur Sefası yok Ortak olma Çıkmaz bir yol bu Uçurumların yamacından geri dön Kendini atma bu muamma kazanına Çıkılmaz bir kara delik İşte o benim Muamma.. |
kutlarım şairi yüreğine sağlık