Kandırma kendini ey güzel
Ne kadar çok
Dünya denen yerde güzel.
Bir tutku olup bağlama kendini yere
Gökyüzüne dön bir bak
Üstünden geçen
Bulut bulut sevgilere.

Gidene kal demem
Bu gönlü sevmeyen
Neden dursun benimle
Gittiğini bilirken.

Yok sevgiler bir emek bir çaba demek
Gönül toprağına ekilen derinden derine
Kök salan sevgiler bu,
Tabii ki söküp atmak öyle kolay olur mu?

İnsan bu, nankör ve hıyanet eder
Bazen kaderdir ya insanın elinden ne gelir.
O zaman toplayıp kendini gücünü bileyip yeniden
Hücum etmeli ileri, sevgilerle beraber.

Sevgine hıyanet nankörlük etmeyen
Bir seni, beni, her şeyi var eden Allah’tır.
Ölçüyle sev her şeyi, bir Allah’ı sınırsız sev.
Çünkü sevginin kaynağıdır Allah
Ne kadar seversen sev kat be kat verir Allah.

Evet, aynı yöne uçan kelebekleriz
Bir gün ölüm gelip alacak kanatları
O zaman anlayacağız sevginin anlamını
O gün gelmeden bil, muhabbetin kaynağı Allah’tır.

Hayır yanlış anlama sevgiler olur çokça
Severiz eş, dost, akraba.
Lakin her şeyi aynen Hz İbrahim gibi
Bir vesile bil ve yürü,
Yaratılanları sev
Yaratandan ötürü;
Unutma sevgilerin
Bir işaret, bir ışık olsun
Allah’a giden yolunu aydınlatsın.

(Ekim 2010 İstanbul)