UMUTSUZLUĞUMUN TAM ORTASINDA....
Şafaklarımda süzülürken şu alaca bulutlar,
Seni çizer,sessiz sakin,sanki o an seni yazar, Uykuya yenik,tam dalmışım,bir el beni sarsar, Şu umutsuzlığumun tam ortasında, Birdenbire şu sıcacık ellerin,tutar.... Kışın ayaz,üşüten zemheri soğuğunda, Açlığın,yokluğun,birde ateşin ortasında, Simsayıhını güllerin,ekmişti şu toprağına, Şu umutsuzluğumun tam ortasında, Birdenbire sıcacık ellerin,tutar... Gözlerinse aralanıp,öylece bana bakar, Bir dolu şeyi konuşamaz,sadece susar, Hasretiyle çöl olan yürek,sevdasına yanar, Şu umutsuzluğumun tam ortasında, Birdenbire sıcacık ellerin tutar... Sımsıkı sarılır kollarım,gözyaşlarımı saklar, Bizi gören askerler kendi acısını unutup ağlar, Savaşın hıçkırıkları,ise bir anonsla susar, Şu umutsuzluğumun tam şu ortasında, Birdenbire sıcacık ellerin tutar... yazan binay seymen 21.10.2010 eleftheria günlüğü 23.10.1923 |
Saygılarımla