Alevinle Söndür Hüzünlerimi
Dikişlerimi acıtıyor ellerinin korkak gölgesi
Unuttum söylemeyi yar, asırlardır uykusuzum Kanımda yangın, dudağımda bir gülün öfkesi Tenimde müptela bulutlar, nicedir yağmursuzum. Gözlerim yaşamı okşuyor, saçlarımda aşkın sağanağı Sevişmesiz gidiyor kadınlar sevdanın musallasında Arşı kucaklıyor yalancı kâhinler, susamışlar doğruya Hüzzam bir kahkahanın esrik mevsimleri var kapıda. Al göğsümden geceleri, üşümüşlüğümden kime ne! Hercai gülüşlerinin depremleri sallasın kentlerimi Huzura soyunuyor insanlar arzın kara merkezinde Tenimizi coşkulara atarız yaşamın asi denizlerinde. Ört ellerinle çıplak bedenimi, irkileyim toprağında Yüreğine seferberlik emri verdim ben sol ağrıma Üşümüş avuçlarının mavi tonlarıyla sarıl duvarıma Uykusuz bir gecenin filikalarıyla geleceğim yurduna. Unut kangren kaygıları, bırak sevileri aşkın eşiğine Sana şiirler ısıttım, iliş gövdemin özlemli döşeğine Alevinle söndür hüzünlerimi, tutun özlemli nefesime Bastır dudağını ağrıma, kulak ver aşk gümbürtüme. Selahattin Yetgin |