Kim Anlar Seni
Kalbim;
Bir değirmen, Acılarını öğütüp tuz buz olan dünyamı un ufak eden Aklım; Firarı bir mahkûm gibi, Dalları gökyüzüne ulaşan bir ağaç yaprağında yere düşün Ruhum; Küçük bir çocuk edasında, Yüzlere gülümseyen dört mevsimi gözlerinde gizleyen Dudaklarım; En değerli kelimeye, Hüznün gölgesi düştüğünde mabedinde gizleyen Ve hiç çıkmamak üzere karanlıklara gömen Kulaklarım; Sihirli bir cümlede, Sihirli bir tını bekleyen Uçsuz bucaksız huzur okyanusunda dinlenen Gözlerim; Yastığıma dökülen bir pınar, Anılarım saçılır darmadağın, Gecenin kuytularında meçhul gezinen. Kim anlar seni, Kalbinin derinlerini, Aklının karmaşasında Ruhunu gizlediğini, Dudaklarındaki gizemi Kulaklarındaki meçhul sesi, Gözlerindeki umutlu bekleyişi, Yarınların ne getireceğini, Kim anlar seni. Ayşe Manav |
Kalbinin derinlerini,
Aklının karmaşasında
Ruhunu gizlediğini,
Dudaklarındaki gizemi
Kulaklarındaki meçhul sesi,
Gözlerindeki umutlu bekleyişi,
Yarınların ne getireceğini,
Kim anlar seni.
Tebrik ediyorum. Güzel bir şiirdi.
Saygı ve selamlarımla.