ELLERİMİ TUTSAYDIN
Geleceğimin mavi ışıklarıydın
Gökkuşağımın yedi renginde biri… Bahçemde öten ilk ve son Kuşumdun… Sen uçup gittikten sonra Yaşamak neye yarar? Neye yarar tüm bu devinimlerim. —Özlememe açık bir kapı bırakmadın ki. Eğer ellerimi tutsaydın Ve baksaydın bir mavi ışıkla, Kör ve susuz kuyulara düşmezdim Ve ben de dolu mavi gözyaşlarımla ağlamazdım Yüreğime takılıp kalsaydın… Geleceğimin mutlu gözyaşları olacaktın —Seni sevmeme açık bir yürek bırakmadın ki. Şimdi mazideki mutluluğum bir keder oldu Hayatın kollarında bir leyliyim Eğreti gülüşlerimizi bizden çalan zamandı; Çünkü her şey yalandı… Tıpkı senin olmadığın gibi Bir yalan… __Seninle uçmamama bir kanat olamadın ki. Oysa geleceğim seninle başlamıştı Seninle son olan sahilsizliğimle… Oysa bir sahildin bir başlangıçtın bana Sonra göçmen kuşlar gibi, ardında bakmadan gittin __Seni aramama bir adres vermedin ki. Şimdi ne yelken açacağım bir deniz Ne de gözlerine bakacak bir sevdiğim var Ve dalgalar… Hırçınca kıyısızlığıma kumlarla çarpar. __Kıyısızlıklarda yanmama tek neden sen oldun. ... Z.D.YAY |