ÇOCUK
Galibi meçhul kavgalarda doğan çocuklardanım ben,
Gözümü açtım, kan revan yaşamak ! Nefes almak suç ve güneşe bakmak ayıp ! Bir ebedi yalnızlığın yetimlerindenim ben, Arka arkaya suyu yudumlamak günah ! Paylaşmayı öğrettiler... Daha kendi ayaklarımla yürümeyi öğrenemden ! Üzerimi örten toprağın çocuklarındanım ben ... Bir çiçeği koklamak, dokunmak ne acı verici ! Uzaktan sevmeyi öğrettiler kalplarimize, daha çarpmayı öğrenemeden ! Bir kaç hırsa kurban gitmiş hayalin çocuklarındanım ben ... Faili meçhul ayrılıklarda, baş rolü oynamak ne muhteşem ! Sevdalıyı unutmadan, sevdayı unutmayı öğrettiler bize... Ağlayarak giderken ya da arkasından bakarken. Bir bana ben olmayı öğretemediler ! O hiç bilmedikleri aşkı içimden yaşarken... Ben aşkın çocuklarındanım ..... |