YOKLUĞUN ÖMÜR TÖRPÜSÜ
Ne zaman sessizlik çökse odama
Hüzün etrafımı, sarıp sarmalar, Işıklar yetmez olur, akşamlarıma Hangisine koşsam, karanlık odalar... Yıldızlar gecemi, aydınlatmıyor Ay bile görünmüyor, varlığını saklıyor, Kendimi bıraktım, çaresiz yalnızlığa Artık hayalin bile, beni sarmıyor... Anladım bir şeyler, eksildi bende Bedenimde ağır sancılar,ruhum daralıyor, Aslımı ararken, kayboldum gölgemde Yokluğun ömür törpüsü, çok canım yanıyor. 22:55__22.06.10 |
tek kelime ile duyguların harika ifadesi kutlarım sizi kalemin iz daim yazsın yüregin hep mutlu kalsın şaire hanım