SEZAİ ENİŞTEM’E
Uzak bir diyardan gelip bizlere
Oturdu yürekler yadırgamadı Sürme gibi şifa oldu gözlere Şefkat kanadıydı kimse kırmadı Yüreği güzeldi sözü güzeldi Her hali bizlere bize özeldi Nerde sorun varsa sihirli eldi Ömrünce çalıştı yine yılmadı Bir melekti sanki her şeye koşan Güzel hali seven gördükçe coşan İstemez bilmezdi ne şeref ne şan İyilik yapmaktan bir gün kalmadı Bedeninden büyük yüreği vardı O yürek garibi guraba sardı Sevinçle her kesin yanına vardı Verenler olsa da bir şey almadı Sakavetle verdi garip fakire Gocunmak bilmedi yüzdeki kire Daim namaz kıldı ömrünce “Bir’e” Namazda niyazda riya olmadı Acımız seninle onulmaz oldu Sen gittin betimiz benzimiz soldu Yürekler hüzünle göz yaşla doldu Sen gittin kendini kimse bilmedi Gözyaşım inan ki seninle aktı Vefatın içimi onulmaz yaktı Ne çare Azrail sana da baktı Acın yüreğimde yüzüm gülmedi Dilerim o günde rahmetle baksın Kevser önünüzden öylece aksın Sırattan Firdevs’e alsın bıraksın Aklım seni bildi özüm bilmedi Mustafa Göktekin |