Hasretim
Hüzünlerle ıslanmış bu İsveç sabahında,
Işıl ışıl parlayan gözlerine hasretim. Mavzerlere sürülen yitik aşkın ahında, Baldan tatlı dediğim sözlerine hasretim. Firari ömrümüzün hiç bitmeyen kışında, Mancınıkla atılan ayrılığın taşında, Vuslatsız ve serapsız yılların yokuşunda, Başımı yasladığım dizlerine hasretim. Doldur be kadehimi meyhaneci visâli, Dikenli aşk yolunda yitirmişiz visâli, Dağın bağrından kopan al renkli lav misali, Yorgun ruhumu yakan közlerine hasretim. Hey sokak lambaları haydi durma sende üz, Gam, gece, şiir ve ben ayrılmayan dördüzüz, Huzurun yolu sarpken ayrılığın yolu düz, Olunca yerde kalan tozlarına hasretim. Sevda suallerinde aşk çözülmeyen son şık, Bağ bozumu ruhunda kamaştığında ışık, Gözüne perde çeken yüzünde ki kırışık İçinde sakladığın gizlerine hasretim. Sevdanın duvarları örülmüştü hasırdan, Gönlümün dar geçidi aşılmıyor nasırdan, Aşkımızın yolları geçilmiyorken sırdan, Gönlüme bıraktığın izlerine hasretim. 25/08/2010 Stockholm / İSVEÇ Coşkun Mutlu Ağustos ayında İsveç tatilim sırasında yazılan şiirim |
hasretlik güzel şey..
özlemi çekilen buna değerse..
görme imkanı varsa..birgün kavuşulacaksa..
ya hiç imkansızsa..yazmak, hissetmekte anlamsız oluyor..
tebrikler arkadaşım..uğurböceğin sana hep uğur getirsin..
sayfana konmuş ve çokta yakışmış..diğer şiirlerinide okuyayımda feyz alayım..
şiir yazmama vesile olur belki..:)
kendine iyi bak..hoşça kal..dostça kal...