SEN SESLENDİN SANKİ YAĞAN YAĞMURUN ORTASINDA...
Yanlızlığımın sesi bozuldu,cama hızla vuran yağmurla,
Yan tarafta bir konak içinde can arkadaşım Yiana, Önümde cevizden bir masa yanları altın rengi tonunda, Mutfaktan seslendi Şehriban kalfa elinde kahve fincanıyla, Belkide ayılmazdım,kahve içermisin hanımım diye sormasa, Belli etmeden kibarca,tamam,dedim koyabilirsin masaya, Tam o sırada bir şimşek,ortalık büründü bembeyaz ışığına, Sen seslendin sanki yağan yağmurun tam ortasında, Yine dedi,ne çok kağıt hanımım buruşanları yerden topladım, Elbiselerin ütülü demincik astım,bir dolu yemek hazırladım, Ah canım hanımım,yine dalmışsın,bense boşuna anlatırım, Seslendi Şehriban kalfa duyduğumda öfkelendim o hızla, Ah canım dedim özür dilerim,bana neler oluyor korkuyorum, Kasvetli yine simsiyahında sokaklarım,yağmur yıkar ben dalarım, Bazen ben ben olmaktan çıkarsamda,bilirim kızarsın,hemen toparlanırım, Sen,sen seslendin sanki şu krizantem ekili bahçenin yamacından.. SEN SESLENDİN SANKİ SEN SEN.. ELEFTERİA GÜNLÜĞÜ BİNAY SEYMEN 17.10.2010 |
tebrikler