KURBANIN OLAM
İki pire için koca yorganı,
Gel yaktırma bana kurbanın olam. Konuşurken benle dönüp arkanı, Can sıktırma bana kurbanın olam. Elli yıldır hep dik tuttum başımı, Kurşun atsan esirgemem döşümü. Ellerimle birer birer dişimi, Sen söktürme bana kurbanın olam. Kement atma ayağıma, elime Yük yükleme taşıyamam belime, Beş para etmeyen onca zalime, Diz çöktürme bana kurbanın olam. Dağda doğdum, dağda kaldım, dağlıyım Ben ahdime tam yürekten bağlıyım Taş bekleyen bir babanın oğluyum Kök söktürme bana kurbanın olam Paylaşamam ne sevdayı ne aşkı Bağlamışım bu yüreğe bu meşki İstemem sarayı istemem köşkü Kaş yıktırma bana kurbanın olam Yayma beni kıskanç diye ellere Sakın verme kem gözlere dillere Leyla diye gonca gonca güllere Dil döktürme bana kurbanın olam Sen bilirsin, yüreğimde acı var Etrafımda analar var bacı var Üzüntümde dillerinin suçu var Laf sokturma bana kurbanın olam Teraziyi hassas kurmuş yaradan Hele kaldır şu herkesi aradan Hatır için cümlesine sıradan Bel büktürme bana kurbanın olam Etim yırtsa karşılarım zulmeti Boş vermişe veremedim kıymeti Kaytancıda hiç olmayan nefreti Gel ektirme bana kurbanın olam |
akıcı bir dil
ustaca söylem
dahası sağlıcakla kalın