OLMAZ Kİ GÜLÜM
OLMAZ Kİ GÜLÜM
Gecenin ardından doğacak günü Görmeden ölmemiz olmaz ki Gülüm Rüzgârlar koklarken siyah zülfünü Örmeden ölmemiz olmaz ki Gülüm. Ateş alıp duman gibi tüterken, Bülbül olup dertli dertli öterken, Toroslarda sümbül, lale biterken, Dermeden ölmemiz olmaz ki Gülüm. Mecnun ettim suskun duran dilleri. Sen diye kokladım esen yelleri. Ayağına halı diye gülleri Sermeden ölmemiz olmaz ki Gülüm. Merhaba demeden geldik hayata, Sana varmak için geldim sırata, Umut yoksa bile bir gün vuslata Ermeden ölmemiz olmaz ki Gülüm Başıma topladım derdi dumanı Canım bilmez misin, bilmem âmânı Can içinde duran güzelim canı Vermeden ölmemiz olmaz ki Gülüm. Kaytancıyı kefen ettim bağladım Ciğerini kezzap ile dağladım Kendi ölümüme kendim ağladım Durmadan ölmemiz olmaz ki Gülüm. |