Usulca...
yüzüm avuçlarımda,
"gölgeler gibiyim" bastığım yerlerin izi yok gidiyorum parmaklarımın ucunda usulca... yürüdüğüm yollara inat adımladığım hayata, hasreti işliyorum telli duvağına beyazları sende bıraktım, yolum karanlıklarla gidiyorum usulca... göğe merdiven dayamış yürekler var içimde hasretin adı yok özlemler bir masal kıvamında yazdığım şiirlerin tadı yok bıraktım kalemi gidiyorum, usulca... ayın şavkı vuruyor pencereme hüzün misafir yine dört duvar sessizliğin hüznünde ışıksız odalardan sıyrılıyorum gömülüyorum yalnızlığıma, usulca... yediveren,dağ çiçekleri,menekşeler renklerinize bürünüyorum kokularınız düşmüyor sineme içimde yaktığın ateşi söndürüyorum bu gece, usulca... su akar yatağını bulur diyorlar aktığım yatakların suyuyum şimdi tek farkla çağlamadan akıyorum, usulca... bir geceye çizdiğim resimleri topluyorum odamdan masamda sigaram kağıt ve kalem her taraf duman duman sigaramda yanıyorum tütünümse bir tutam bulutlara uzanıyorum ayağımda yok ağırlıklar ölümü özlüyorum azrail canımı alsa diyorum, usulca... |
ayağımda yok ağırlıklar
ölümü özlüyorum
azrail canımı alsa diyorum,
usulca...
ne asil bir gidiş..
direnmenin bir faydası yoksa kabullenmek her zaman en onurlu davranıştır..
muhteşemdi şiir..
kutlarım dostum..
sevgimle..