Ömür denen üç beş günde çok acılar yaşattın
Gülemedim şu dünyada gülemedim sevgili
Mutluluğu arar iken gönlüme dertler kattın
Silemedim yine seni silemedim sevgili

Senle baharı yaşarken kara kış ortasında
Hani yarınlar bizimdi her günün sonrasında
Nere gitti nasıl oldu kaşla göz arasında
Bilemedim bir yalanmış bilemedim sevgili

Dilek dilek yıldızlarım geceleri yağarken
Ay ışığı umutlarım gülüşünle doğarken
Bir can bende bir can sende bir bedene sığarken
Kalamadım bir bedende kalamadım sevgili

Sevdim dedin dilde imiş sevgi özde olmaz mı?
Sevgi ile ıslananlar söyle huzur bulmaz mı?
Kap kara bulutlar niye gökte güneş solmaz mı?
Salamadım o bulutu salamadım sevgili

Bir tanemdin bahar gözlüm yapamazken sen bensiz
Dört duvara hapsederek nasıl gittin vicdansız
Bu dünyada yaşayamam nefes almam imkânsız
Ölemedim vurdun ama ölemedim sevgili

Abdullah Ramazan