Ört/mece
’sakat’la başlar öcü küfür,
’özürlü’ der; tükürse yüzüne sanki kar yağar özüne bu dem; -o da zor ya; başına belâ! ’sırra, kadem basar’; -yer, çöğür! engelli koşuya kalır adem; -çalar acı kavalı; slalom, üç buçuk atar; sine, kaçık, teker uçuk; -ha bire iz kazır! kalbi zayıf adam, eli tekler -seksen sayıp, bir ekler; -makine, yorgun! kardiyo-vasküler ayıp ama! doku da, çoğul gider; dörtnala! -adamın içi, sanki çarpılır ikiye; ömür biter, ’ha!’ deyince, durası yok; üçe katla hadi karnını, dişini sık! -hava ve su kat, aşa! bilse yapar mı hiç, heyhat! -kanser, kinaye! -adı batası! anam, epey itibar alır; ’valide’ dense, ’sultan’a döner babam da gazilere çöner, ’peder bey’i duyunca, dikkât et! kara vezir işbaşı yapar hemen; -gözleri, fel fecir; -çelme takar! yap, elinden geleni; sana soran mı var, abi! -sağdan göster, soldan vur! 25.09.2010 |