Anadulu asaleti........
bir kamer ana vardı köyümüzde
gözleri çok az gören köyün en yaşlısından da yaşlı nereli olduğu söylenmeyen çocuklardan gizlenen..... bayram günlerinde elinde keseler sabah erkenden çeşme başını bekler üşüşürdük eteklerine,serçeler gibi dut kurusu,kuru üzüm nizam terazisi elleri göğsünü geçirirdi,gördükçe sevinenleri... bir sır vardı,kamer anada ulak gelince jandarmalar,hep birdi ağızları köyün nüfusun tek fazlası söylenmezdi yarışırdı haneler,götürmek için öğün.... bazen anam rüyasında görürmüş yolunu tutardım kaldığı otağın bir kaç dilim kömbe,bir tutam tütün elleri kehribar saçları darmadağın...... yağmur duasında,alay başında saygı,doruklarda nasıl da sicim olurdu rahmet kamer ana..... fesi;sıra sıra hamit lirası kaç defa gördüm,ev kenarında unutulduğunu çalıda...... gömmüşler kamer anayı,kurbana az kala sehermiş duydumki;çok sonra kamer ana ermeniymiş bu millet bir daha yüceldi gözümde el basarım ulu kitaba yalan yoktur sözümde.........................................Kasım |