Gölgeler
Gölgeler,
Aslına değil Gölgesine vurgunuz; Ah o endam O zülüf ki, Zamanımın boynuna dolanır. Gözlerin keskin kılıç Vur, Nasıl olsa sana doğmuş sanırım Bir sensin, Ben bir gölgeye inanırım. Ey güzellikler Ağaç, çiçek, arı, bal Güzel bir sevgilinin bakışları, gözleri Hoşa giden ne varsa Yaratılan bir gölge değil mi? Neyin, peki neyin? Yansıyan bunca güzelliğin aslı ne? Görmek için asıl güzelliği Kör olmak gerek, Şeytana, nefse, geçici olan her şeye... Nedenmiş, Duygularım alınmış Ben hiç sevmem öyle mi? Emanet olan bu canı, Borç aldığım her anı Gene, Yaratılmış bir borçlu olana adamak mı hayat, Tercihim bu mu? Hey hay Yaşam kaynağı Allah’ım; Senin verdiğini Senin verdiklerinle ödemek Ödemek için ben kulum demek Evet din borç demek, borçunu bilmek gerek. Yok yok başka bir şey Eğer gölge varsa Her şeyin uzayıp dolanan bir gölgesi Sağında solunda kısalıp giden Vardır elbet asılları Dünyanın aslı nedir Neden gölgelere itaat edilir. (Ekim 2010 İstanbul) |