Terk edilmiş bir şiirin
Devrik cümleleriyimdim ben
Gözlerinin ferinde bitti devrimim...

Bir okyanusun
Dalgalarına yazılmış bir şiirde bulmuştum
İsyana yazılmış bir şarkıda kaybettim seni
Üstelik alfabem kimliksizdi...

Bazen sustum ortasında gözlerinin
Bazen içimden bir şiir konuştu
Hiç susmadan
Ama hep boğulan ben oldum
Gözlerinin yeşilinde...

Yıkık bir şehrin ortasında
Düşürdüğüm şiirlerimi aradım durdum
Şiir nedir, kimdir bilemezken...
Sonunda buldum
Senmişsin şiir
Gözlerinmiş şair...


Artık iç cebime sakladım alfabemi
Hiçbir şiir beklemeden...

Ve gözlerini hiç düşünmeden
Yoksulluğuma yazdım şiirlerimi...
Yoksulluğum sensin unutma!

Ey gözlerinden aşk içtiğim sevgili
Yarınlarıma dün olmayı bırak
Beni bugününe sığdır.

Demeyi bile beceremiyor artık dillerim...

Artık
Bu şiirler isimsiz hem sensiz
Ben gözlerinde kaybolmuş sefil bir şair
Ama şiirsiz...

Yaralarıma tuz basıyorum
Acısını hiç hissetmeden
Şiirler saplıyorum bağrıma
Yeter ki gözlerini
Benden ayırma

Yeter ki son bir umudum olsun
Yaşayabilmek için
Ve yaşatabilmek için gözlerini
Aklımın odalarından hiç çıkmasın gözlerin...


Unutma sen
Unutulmuş bir şiirin
Avutulmuş sözleriyim ben...