Unutma
Habersizce gidişinin özüme
Bıçak gibi battığını unutma. Göz izi var diye bakıp yüzüme Kaşlarını çattığını unutma. Nasıl gidiverdin nasıl ve niye? Derdin ki: ”Bir alo büyük hediye…” Belki uykularda görürüm diye Rüyalara yattığını unutma. Ben aklına gelsem yanmaz mı canın? Arada bir sızlamaz mı sol yanın? Senden böyle uzaklarda olmanın Derdime dert kattığını unutma. Bu gönül arkandan duymayacak kin Nereye gidersen git; gelme, lâkin Emirdağ’da yıkık dökük bir kalbin Senin için attığını unutma... Ahmet KÖKEN |