SUNÂME
Hani küçük bir çeşme, yalağında serçeler
Kırıktır kanatları, sanki ince sırçalar Bir damla su diyerek, kendisini parçalar O yüreğe can deyip, kandıran değil misin? Bir damla su diyenin ket vurup bacağına Tuzaklara yem edip avcının kucağına Atıp bütün canları ateşin ocağına O yüreğe kan deyip, kandıran değil misin? Kimi akar çağlarsın, çavlanların içinden Seyredeni alırsın hazanların göçünden Damlan bile can verir, buse dudak ucundan O yüreğe han deyip, dolduran değil misin? Göçer halkım bağrına kuru vermiş otağı Varlığından güç alıp, bağban etmiş her bağı Verdiğin o ahenkle işlemişler tüm dağı O yüreğe kal deyip, kaldıran değil misin? Hani o su başları açarmış ya bahtları Genç kız ile oğlanın olurmuş ya ahtları Bereketli sayarak kurmak için tahtları O yüreğe al deyip, aldıran değil misin? Ab-ı hayat diyorlar, hayatsın çünkü cana İltifat ettim sanma, değil inan ki sana Bana değil sadece, cansın bütün cihana O yüreğe sor deyip, sorduran değil misin? Varlığın çok değerli, biçilir mi hiç paha Çöl ortasında bile, sensiz var mı bir vaha Susuz kalmak tek korkum, ne söylerim ki daha O yüreğe sar deyip, sardıran değilmisin Cemil YILDIZ 05.10.2010 |