FALDA GURBET ÇIKTI YİNE..Son bir ümitle sarılmıştı hayata Duygulardadır diyerek yaşamın rengi Silmeye çalışırken, ellerinde koca bir yaşamın izi Sabırlar diledi bin bir ümitle Bin yangının bıraktığı harlı alevde Meltemlerden eser kalmasa da nefesinde Yüreğini serdi yine hasret dağlarının eteklerine Artık hatayı kendinde aramıyordu işte Donanmışken yıldızlar ışıl ışıl gecelerde Bütün vücudunu sardı sevgi dolu yüreğin ısısı yine Keşkesiz bir ömrün çabası içinde Falda gurbet çıktı yine Özledim mi ne diye mırıldandı kendince Karlı dağları,aşılmaz yolları, çocukları Bilmem ki geçen ömrün bu kaçıncı ayı Bulamadı eski sıcaklığı hiç bir yerde Iraklar soğuktu,lakin yürekler sıcaktı dünde Tek bir nedamet yaşamamıştı geçmişte Mutluydu geçen yıllara rağmen Huzur içinde Tek servetim bunlar derken gülümsedi kadere Birikimlerini elinde tutuyordu nefesi yettikçe Gençliğe sunmak üzere Çok şanslıydı olduğunun farkındaydı Herkes yaşamı biriktiremezdi gözlerinde Tüm sızılara rağmen ayakta kalmak güzel Oysa dünyayı değiştirmek ne haddime derken Falda gurbet göründü yine... HAZAN |
ve gün akşamına gebe
şiirle dost kalem :)