10
Yorum
1
Beğeni
5,0
Puan
3286
Okunma
El olup tutmaya yetmeyen gücüm
Elif’e sallanan el olup kaldı
Öyle bir haldeki yaralı gönlüm
Duygular içimde sel olup kaldı
Büyülü bir esrar efsunlu hava
Dolaşır kan diye içimde cıva
İnsanlık adına korkunç bir dava
Vicdanlara düşen kıl olup kaldı
Tanıdın mı Elif Mahlaslı kulun
Yiğitseniz şimdi arayıp bulun
Sevgisi var artık kendi yok onun
Yazısı Durak’ta dil olup kaldı
Ölmeden ölümsüz olamaz insan
Belki, bir seferde almıyor izan
Ve hatta kurulup o yüce mizan
Seyreden yakada el olup kaldı
İki yakamızda iki cenaze
Cemil ile elif ne derdi bize
Nihayet bir tabut ellerimize
Dilersen şimdi gel olup da kaldı
Hani İnsanız ya şerefli mahlûk
Ne şeref bu ama(!) hakkı savunduk
İşittik de belki kaç kişi duyduk
Istırap yürekte ter olup kaldı
Elif odun oldu biz ona ocak
Dedik ki bakalım nasıl yanacak
Herkes acı çeker canım noolacak.
Eşidir severde döver de kaldı.
Ah şu adaletin tecellisi hak
Üstümde elifin gözleri bir bak
Kan yağıyor kan değil bu sağnak
Elifin rengi tüm güllerde kaldı
Rahmet dilenelim Rabbimden ama
Bu ölüm kardeşler değil ki koma
Kaç defa çıkacak daha yoluma
Mazi geçti ati ilerde kaldı
Sırada kaç elif bekler silinmez
Yazılır katline çekler bilinmez
Zalimin hakkından böyle gelinmez
Allah belanı versin. Sözlerde kaldı
Belkide kalmadı hemde hiçbir şey
Sevdalar, dostluklar. Yalan her birey
Bil cümle yalanız heyhat kere hey
Ve bütün duruşlar POLÜM’ de kaldı.
İnanmıyor, inanamıyorum. İnşallah eşinden dolayı siteyi terk etmiş olsun.
5.0
100% (7)
Şiirin sahibi
Cevap Yaz