ELİF'İN ARDINDANEl olup tutmaya yetmeyen gücüm Elif’e sallanan el olup kaldı Öyle bir haldeki yaralı gönlüm Duygular içimde sel olup kaldı Büyülü bir esrar efsunlu hava Dolaşır kan diye içimde cıva İnsanlık adına korkunç bir dava Vicdanlara düşen kıl olup kaldı Tanıdın mı Elif Mahlaslı kulun Yiğitseniz şimdi arayıp bulun Sevgisi var artık kendi yok onun Yazısı Durak’ta dil olup kaldı Ölmeden ölümsüz olamaz insan Belki, bir seferde almıyor izan Ve hatta kurulup o yüce mizan Seyreden yakada el olup kaldı İki yakamızda iki cenaze Cemil ile elif ne derdi bize Nihayet bir tabut ellerimize Dilersen şimdi gel olup da kaldı Hani İnsanız ya şerefli mahlûk Ne şeref bu ama(!) hakkı savunduk İşittik de belki kaç kişi duyduk Istırap yürekte ter olup kaldı Elif odun oldu biz ona ocak Dedik ki bakalım nasıl yanacak Herkes acı çeker canım noolacak. Eşidir severde döver de kaldı. Ah şu adaletin tecellisi hak Üstümde elifin gözleri bir bak Kan yağıyor kan değil bu sağnak Elifin rengi tüm güllerde kaldı Rahmet dilenelim Rabbimden ama Bu ölüm kardeşler değil ki koma Kaç defa çıkacak daha yoluma Mazi geçti ati ilerde kaldı Sırada kaç elif bekler silinmez Yazılır katline çekler bilinmez Zalimin hakkından böyle gelinmez Allah belanı versin. Sözlerde kaldı Belkide kalmadı hemde hiçbir şey Sevdalar, dostluklar. Yalan her birey Bil cümle yalanız heyhat kere hey Ve bütün duruşlar POLÜM’ de kaldı. İnanmıyor, inanamıyorum. İnşallah eşinden dolayı siteyi terk etmiş olsun. |