Olmuyor olamıyor hiç bir duyguyu beyan
Diyenin kastı başka, başka anlıyor duyan
O kadar tekiliz ki, can tenine yabancı
Paramparça tenlerde tebessümler yalancı

İçinde bir savaş var fert fert her birimizin
Altında bin çelişki yatıyor derimizin
Ne can dediğimiz can, ne kimseye cânân’ız
Cehennem var’i dünya yakılan’ız yanan’ız

Vahdetten eser yoktur ne cemiyet ne fertte
Ben ben diye koyb’olup bela bulduk kesrette
Ne aile kaldı bak ne mahalle ne şehir
Bilmem kaç nüfus değil her kes kendisi bir bir

Olmuyor olamıyor hiç bir duyguyu beyan
Konuşanı anlamaz onla aynı olmayan
İri, küçük, genç, yaşlı, herkes kendine insan
İnan insan değilsin, onu anlamıyorsan

İnsan çoğul olsa da insanlık özel ve tek
Ağacı odun eder tek başına büyümek
Öncesi sonrası var mahlukatın bunu bil
Hiç kim se tek başına "yalnız" kendisi değil