Anaların kucağıdır
Çocuklukta sığınaklar
Her suç sonrası sığınılan
Sıcaklıktır

Duygudur sığınmadır içten gelen
Sarılır sarmalar küçük bedeni
Çöpten sakınır
Bağrına basar okşar sonsuza

Büyütür ninnileriyle uykusuz geceleriyle
Her dem verdiği şevkat le
Okullara gönderir Yemez yedirir
Gölge eder kendini

Bir baktığında büyümüşlüğünü fark eder
Sevincidir !
Büyütüp gönderdiği biriciği
Gururudur !
Vatan bekleyen Oğulcuğu

Kolay geçmez zaman
Hep Hasrettir Bacalardan yükselen
Sesini duyabilmek
Kokusunu alabilmek uğraştır .

Ana yüreği
Geleceği günü sayarken
Sızısı olur
Hislenir ,
Duymak istemese de
Kulaklarında çınlar sözcükler

“Başın sağ olsun “
Söylenecek ne kalmıştır ki Yürekten
“Vatan sağ olsun “

11.10.2006 Mehmet Düpel
( Söz Bir Gün Anlatırım Adlı Kitaptan Alıntı 01.01.2007)