SEVDAYMIŞ ADI
Nemli gözler ufukları tarıyor
Yitik olan sevdasını arıyor Kaybedilen geri gelir sanıyor Heyhat; Kim dönmüş gittiği meçhul yerlerden? Islaklık kurur mu nemli gözlerden? Elemli gönüller zikre dalıyor En kalbi hisleriyle yalvarıyor Her umuda sarılıp inanıyor Heyhat; Umut kaf dağının ardında kaldı Anka kuşu gökte kanatsız kaldı. Çay’da mı bozukluk, demleyende mi? Yılkı koşmazsa suç yemleyende mi? Suç ağlatanda mı, gülmeyende mi? Heyhat; Eskilerde kaldı çayların tadı. Gözyaşı dökmenin sevdaymış adı. Çanakkale |