NeFes
yalnız ruhun yakarışları gibi
titreyen çığlıklar, hücremde bekliyen cellatlarım var sol tarafımı kesmeye niyetli gölgeler.. bu gece sol yanımdan bi melek gitti.. savurdu dumanı şehrin buğusundaki gözyaşı terketti yalnızlığına mavileşmiş yakamozlar bilinmezlikteki sancıların öfkesi.. bu nefes /nefesim/.. hiç cehennemin yaktığı gibi olmamıştı hiç bu kadar üfleyememiştim dumanı küllerime.. gecenin kokusu yalnız seni anımsatır bana yalnız bir kusurun var ayrıldığın her bedenin kanı teninde gibi kan kokar tenin iğrenc sarsıcı bir şehvet gecenin midesi bulanır hatırladıkça.. gözyaşımdaki ıslaklığı saklar bu beden... gece yeminlidir üzerime fahişe ruhları hatırlama sende hatırladıkça dudağını kanatır... hançer yüzümde; beni aydınlatıcak ışık bile vurmamış yüzüme.. aydınlanmış yüzümü göremeyişim ve teslimiyet.. bari bu son anda biri ışıkları yaksaydı.. kanıyor gözyaşım... rengini göremiyorum "gölgem sokaklardan çıkcak gibi.. hadi durma sende bu ızdıraba katıl..gecenin sesini birlikte dinleyelim" unutma geride kalanlar benimle aynı yoldan yürüyenlerin çığlıkları.. korkuyorsan tıka kulaklarını.. (ve melekler terketsin bu şehri..yalnız biz yaşıyalım) ...bilirsin serseriyim biraz da ben... 3 ekim 2010 gözde AKAR.. fotograf için canım dostum digital artistim ayça tanrıkuluna çok teşekkürler.. |