“Gol”
Şu dünyada hiçbir kastım olmadı
Istırap diyarı yol oldu bana… Yıkadım olmadı, kastım olmadı Mutluluk libası bol oldu bana… Beni buldu akla gelmeyen işler Sahte dostlar, kârsız alış-verişler… Kâbus yumurtladı kurduğum düşler Zaman kümes, yeis fol oldu bana… Görmedim kimseden merhamet-insaf Varmadı kalplere söylediğim laf… Melanet dört yandan saldırdı saf-saf Akıbet kırık bir kol oldu bana… Esir aldı kışlar gönül dünyamı Dondurdu bir ömür bahar hülyamı… Tarumar etti gam vücut kimyamı Bitmeyen çileler mol oldu bana… Menfaat hırsıyla gelip de vecde Münafık kullara etmedim secde… Üstü hüsranlarla kaplı süreçte Solum sağ, sağım da sol oldu bana… Bilmem ki, günahım bunca büyük mü? Çektiğim nefsimin sardığı yük mü? Tanrının takdiri, kaderin hükmü Dünya sahnesinde rol oldu bana… Yılların hüznü var şimdi içimde Yaşadım her günü en zor biçimde… Heyhat, sözün özü hayat maçımda Feleğin her şutu “gol” oldu bana… Veli BOSTANCI |