Ben sana mecburdum
Kaybettim seni güneşim.
Gözyaşlarımın yeşil yaylasında Ben hiç bukadar kanamamıştım ki Hiç bukadar fukara kalmamıştım Safir kum tanesi gibi gözyaşlarımın boğumlarına bırakırken kendimi Ne varsa içimde, içimdeki çocuğa yorgun gelecekler bıraktım- Ben bukadar çaresiz değildim Ömrüm işte artık geri vermiyor seni bana Burada bitirelim bu aşkı Benim bütün hikayem şu okuduğun şiir olsun Ben sana mecburdum Şimdi seni görüyorum yaşlanmış yıllarımın çökmüş avutlarında Ne güzeldin sen yılları bozuk bir para gibi harcarken Ancak yetmiyor cebindeki kuruşun hayatın dallarından tutmaya Nefsin besiğinde salladığın bebekti hayat Faniyatı kurtarırken sen Ben sana kainatın penceresinden bakacağım acıyarak. |
asi rüzgaar tarafından 1/28/2011 2:21:47 AM zamanında düzenlenmiştir.