SEVDİĞİM
Bir Pazar gecesi heryer bem beyaz
Yağan kardan seni sordum ağladım Üşütüyor gülüm beni insafsız ayaz Yerlere kendimi serdim ağladım Gelirsin sandım kalkmadım yerden Geçen saat ile sabah oldu birden Kurtar diye ne olur beni dardan Kapında divan durdum ağladım Beklemekten yorgun düştüm Düştüğüm yere bir mezar eştim Uğrunda ölüyorum diye coştum Ne çare mezara girdim ağladım Ne sevdin beni ne benimle ağladın Ömür boyu sürünmemi sağladın Gel artık nolur yüreğimi dağladın yıllardır hayalin kurdum ağladım Ne olurdu sanki olsaydın yanımda Senin olsaydı varlığımda canımda Senin sevdan akar üşür kanımda Beyaz gelinliğin gördüm ağladım Sen gitsende hayalin kaldı gözümde İsyan yoktur nede bir hile sözümde Okşayamayacağım saçlarını dizimde Binkere kendimi vurdum ağladım Ozan KOMANın sevdası mahşere kaldı Ne birgün rahat etti onsuz nede güldü Bir zamanlar sevdiğim vardı oda öldü Kimsesizliğimi ellere verdim ağladım Ozan KOMAN (NAHÇIVAN) |