MELANKOLİK
Bir ihanet yalnızlığına bıraktım kendimi,
Gidişinle ”seni” olmayan dünyamda. Cümleleri aldım ruhuma senli/benli, Benliğimi kaybettim sevdanın orta yerinde. Bir papatya falının içinde kaldım sanki, Seviyor,sevmiyor… Kilitli kapılar ardında sensiz düşlere bilendim, Devrik cümlelere düştüm adını. Sensizliğin girdabında, Çaresiz sevdama ağladım yine. Oysa ben papatya fallarına inanmazken, Şimdi umutlarımı bağladım; Yalnızlığın koynunda senli fallara… FALDA NE Mİ ÇIKTI? SEVİYOR…HAYRET.!!! BENCE Mİ? BENCE UMUTSUZ VAKA, ZİRA BENİMKİSİ MELANKOLİK… İbrahim ALTIKULAÇ “Senin Uğruna” |