VASİYETİMDİR

Dört bir mevsim, her bir yanım.
Akşamı, sabahı gurbet her yanım.
Ruhumun hasreti, sılası sensin.
Yüreği ateş kor, sevdası sensin.

Şehir; ne kadarda büyük. Olsun.
Ben buralara sığmam. Taşarım.
Ancak köyümle yeşerir, coşarım.
Yaban ellerde, sıla özlemiyle yaşarım.

Beni köyümün sarp dağlarına götürün.
Morciğdemi, birde küçük menekşe olsun.
Üşümesin, mezar taşım, güneş görsün.
Doğduğum topraklar, yorganım olsun.

Hasret kaldım, oğluma kızıma.
Ya öz anneme, birde babama.
Götürün siz beni , Nalbulana.
Toprağı bol, gönlü ferah olsun.
Birde; Mekanı Cennet olsun.

Kızıyla beraber, gurbet ellerde yaşamak zorunda kalan, seksen yaşındaki,
Razıye Nenemin; Köyüne, toprağına duyduğu özlemin satırlara dökülüşüdür. Sanki onu toprağı çekmiştir. son munakaşanın ardından, 30 gün sonra, baba ocağından hak dünyaya göçmüştür.
Bu vesile ile, kendisine yüce Mevla dan rahmetler diliyorum. Duğalarımız hep
kendisiyle olacaktır.

Torunu:


Hacı ÖZBENLİOĞLU ELBİSTAN