BİR ZALİM GURBET KİArkamda bıraktım, derdimin ilacını Benden çıkarır oldu, karlı dağlar hıncını Baharları görecek, yayaların aşkına Bir zalim gurbet ki, hasretle yaktı canı… Dalıp dalıp uzaklara, bakıyorum camlardan Baksam da göremem, uzansam tutamam İsyanlarım çare değil, yar geçmez buralardan Bir zalim gurbet ki, gülmeyi unutturan… … Doğrultmak istedim de kırıldı dallar Ağarırken tan yeri, okunurken ezanlar Duaların aşkına, çağırsan da can özüm Bir zalim gurbet ki, araya koydu dağlar… Şu yüce dağlarını, duman almış sis almış Ne kadar ayrı düşse, kim yarini unutmuş Bir dikene dokunan, açan güller aşkına Bir zalim gurbet ki, araya hasret koymuş… Gülsüm GÜLMEZ |