BİR GÜN
Senin bana öğrettiğin her şey masalmış baba,
Doğruluk,dürüstlük,ariflik,erdem,sabır vs..! Hikâyeymiş hepsi. İnsan olanda olması gereken, Meziyetler değilmiş bunlar. Eğer öyle olsaydı baba, Çevremdeki canlılar insan olamazdı. Oysa onlar; SAYGIN BİRER İNSAN…(!) Bir gün insan olacağım baba; Eğer yalan söylemeyi becerebilirsem, Ya da namert olmayı. Ve düşünebilirsem sadece kendimi. Bir gün insan olacağım baba; Hiçbir şeyi kafama takmadığım gün, Veya rüşvet yediğim, Ya da çalıp çırpabildiğim gün.. Hem de saygın bir insan olacağım; Esrarı-eroini pazarladığım zaman Ve hatta gencecik kızları bile. Milletimi-memleketimi sattığım zaman. Olmuyor baba olmuyor; Damarlarımda senin kanın varken Ve ruhumda terbiyen dolaşıyorken Tüm bu şartlar altında, Ben asla insan..(!) olamayacağım. Bir kızgınlık anında döküldü bunlar dilimden, Affet beni baba bir şey gelmiyor elimden. Yoksa yüksünmedim, bıkmadım milletimden, Rahat uyu baba, bir gün kurtuluruz biz bu zulümden. Ömer CİNKARA JÖH. PAZAR-TOKAT 19 KASIM 2000 Saat: 23.00 |
Dilimde yalan yok,insan kandıran
Ben kötülük yapmam,ocak söndüren
İnsanım ben insan,kansız değilim.İLK VE SON
Diyerek:Önce güzel ve anlamlı şiiriniz için tebriklerimi gönderiyorum.İnsan isterse yaşantısı ile meleklerden üstün olur,yada yaşantısı ile aşağılık bir varlık.Doğrulukları tersten gösteren bir şiirdi.Sağlıcakla kalın.