Kış gecesi ayaz yemiş taş gibi,
Soğuk sizin yüzünüz apartman duvarları,
Aslına asi, geçmişine düşman insanlar,
Kendinize benzetmişsiniz, sizinle yaşayanları.
Teneşirim taş olmasın,
Bıktım şu betonlardan,
Medeniyete inat.



Siz utanmak bilmeyen duvarlar,
Sıkılmak bilmeyenler size söylüyorum.
Artık sağır sultanlar da duyuyorlar,
Ama siz görmüyorsunuz, ben ölüyorum.
Teneşirim taş olmasın,
Yeşil bir dal koyun altıma,
Gönlümce yıkanayım.


Yer beton, gök beton, tüm kalpler beton,
Kardeşim tanımaz beni, karındaşım olsa da
Ne soğuk bir şehir bu böyle arkadaş.
Emin ol kış gecesi ayaz artık sıcacık,
Bir de masallardan kalan adı soğuk olmasa.
Teneşirim taş olmasın,
Yeşil bir dal koyun altıma,
Gönlümce yıkanayım.





Ömer CİNKARA
Psikiyatri mavi salon /GATA-ANKARA
20 Şubat 1998 Saat :21.00