UYAN CANVech’imden başka bir şey kalmaz diyorsun ; Ey Hak ! Neden hem doğurup öldürüyorsun ? Sandık hazan kıyameti, alemde dağdağayı , Kim sürdü ve kim ekti, Adem yesin buğdayı ? Ayrı düşerken daldan gonca deminde, Vardır elbet kusuru bu çıplak Adem’in de. Bize gösterip mabeyni, Adem’i kıldın Nebi ; Asi’ye gül rengi şarap, bize demir leblebi ! Yokladım ruhumun son hattını bir bir ; Ademler sayısınca, gezinir Münkir-Nekir... Benim esvapları mı soyma soğuk gecede , Titremesin gagası ecel kuşum yücede... Adem’den beri kimse doymaz insan etiyle ; Ölümü öptürürken olanca şiddetiyle!... Uzun bir şakül asıp, çıktığım bu kuleden , Ayan edip tüm eşyayı, kurtar bizi gulguleden. Ya bir Beng-i su içir, zemzem düşür dudağa , Sesimiz ulaşmıyor, bu dağdan karşı dağa! Eşraftan mı okunur bizim derin salamız , Hangi kayalıklardan yontulur musallamız ? İskankarken melekler, göklerin hududunda ; Neden şeytan gezinir, böyle hayat yurdunda ? Yükseldikçe ateşim, durmaz damarımda kan! Uyan Can ! Hepsi inan, bir ezeli kurgudan ... Hayrettin YAZICI |
Harikaydı dizeleriniz sorgularla başlayıp, temennilerle giden...tebrikler...