** Seni GÖRÜNCE! **Önce gözlerimi, Ayaklarımı gibi.. Ve..sonra ellerimi bağlamış gibi. Seni görünce, Hep böyle oluyorum. Oysa ben... Ne çılgın öfkelerle kalbi kırılan ben, Zamansız ve sebepsiz çekip gitmelerden Süresiz sürgün edilmiş ben.. Seni görünce bir Kelebek, Kanat çırpıyor sanki dağlanmış yüreğimde. Sıcacık bir Rüzgâr esiyor tenimde Yanaklarım kızarıyor adeta, Utanıyorum gözlerine bakmaktan. Şöyle bir yutkunuyorum önce, Herşeyi unutuyorum Gözlerin gözlerime ilişince İşte ben.. Seni böyle seviyorum nedense.... Hüzün hüzün bakıyorsun İçten olsada kekremsi gülüyorsun Seni nasıl sevdiğimi belkide bilmiyorsun. Sesini, Gülüşünü Ve..günlerce seni özleyişimi Sevdiğin Türküleri dinleyişimi Ve bu Şiiri senin için yazdığımı Şimdilik bilmiyorsun. Gözlerinin yüreğimi yaktığını Aklımı iyice sana taktığımı Ve.. sensiz geçen o yıllarıma, Nasıl da isyan ettiğimi Bilmiyorsun.. Bilemiyorsun. Sanki gözlerimi Ayaklarımı Ve... sonra ellerimi bağlamış, Yüreğimi dağlamış gibi Ya da kendimi bir ağaca asmış gibi Seni görünce, Hep böyle oluyorum. Anla artık lütfen, Seni çok seviyorum.... A.Nevzat Uçar. 19/Eylül/2010..Saat:18-05 Tuzla-İstanbul.. Nevzat Uçar (c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir. |
yüreğine
sağlık
kardeşim...
selam ve sevgimle..