Hani olurda birgün,
Ayrılırsa yollarımız..
Başka başka yönlere bakarsa gözlerimiz.
Ve...
Yüreğimize düşerse hasretin kor alevi
Yıkılıverir üstüme İstanbul.
Kız kulesi batar,
Galata kulesi çöker,
Sarayburnu yıkılır,
Topkapı sarayı Deniz’e gömülür.
Boğaz köprüleri,
Tam ortasından ikiye ayrılır
Haydarpaşa’dan Trenler Deniz’e uçar.

Yani anlayabiliyormusun,
Tersine döner Dünya..
Aklım başımdan,
Yüreğim sol yanımdan çıkar gider.

Günler geçmez,
Geceler bitmez,
Gül’ler ve Papatya’lar açmaz,
Bahçemdeki kuşlar ötmez olur..
Yani anlayacağın
Bu seven yürek fani olur,
Fani olmasada divane olur..

Sen en iyisi,
Ya birgün yollarımız ayrılırsa,
Birbirimizden ayrı düşersek,
Görüşemezsek gibi laflar etme.
Etme çünkü,
Sensizliği kaldıramaz bu yorgun yürek.

Git,
Gez,dolaş,eğlen..
Ama.. geri gel...
Seni sevmeye başlamışken
Yüreğim senin için çarparken..
Öyle ayrılık gibi,
Katran karası sözler etme..
Beni derbeder,
Yüreğimi heder etme..
Nereye gidersen git,
Ama.... Benden GİTME..! !


A.Nevzat Uçar..
28/Haziran 2010..Tuzla-İstanbul.