YENİ EĞİTİM-ÖĞRETİM YILI BAŞARI VE MUTLULUK GETİRSİN TÜM PAYDAŞLARINA
Yıl 1983 aylardan kasım .. mevsim sonbahar ..şimdi nasıl bilmiyorum ama o zamanlar Sivas illeri çaresizliğin kol gezdiği diyar..hava buz gibi,dağlarda kar var..ve bendeki (bazen anlattığımda çocuklarımın bile inanmakta güçlük çektiği..)ancak kitaplarda olacağını sandığım bir hayata dair duygular bunlar...yani ilk öğretmenliğe başlayacağım yer olan Sivas Zara nın eski adı Kümsür şimdiki adının ÇAYLICA olduğunu daha sonra öğreneceğim köye öğretmen olarak başlamak üzere giderken milyonda birinin kaleme yansıyanlarıydı şu okunanlar....aradan geçen zaman dilimi sadece fiziki manada ,saçlarımda ve yüzümde değişiklik yapabildi.Atatürkçü bir Cumhuriyet öğretmeni olarak duygu ve düşüncelerimden şevk ve azmimden hiçbir şey alamadı zaman denen cadı..okulların olmazsa olmazlarıyla dolduğu bu günlerde ,o günün heycanı içinde tüm eğitim emekçilerinin ve genç neslin yeni eğitim ve öğretim yılını kutluyor ,ülkemin aydınlık geleceği adına hayırlı ve başarılı bir yıl diliyorum..

ZAMAN DENEN CADI

(yaaa hoca efendi ..)

Issız köyün dışında metruk bir bina

Görünce hayallerim kabusa döndü

Başıma yıkıldı sanki dünya



“Bu nasıl köy bu nasıl okul ..”



Desem de İçimden

Korkum nedendi bilmiyorum ama

Seslendiremedim bir türlü dışımdan



Bu insanlar

Ne yer ne içer,

Nasıl yaşar diyordum kendi kendime



Çünkü ben bu hayatı ancak filmlerde görürdüm..



Evet ..aynen öyle



Yol mu denir buna.

Evler dam

Nerdeyse hayvanlardan sonra geliyor burada adam.



Burada elektrik lüks hayat

Gaz lambası normal

Tv ne kelime pilli radyo bir nimet



Ulaşım hak getire ..

Nerde yol ,bel



Şöyle yada böyle

Buradan kurtulmaktan başka

Ne olabilir ki yaşayanların insanların amacı

Baksana Katırlar en güçlü ulaşım aracı



Yemek içmek dert değil belki ama

Burada insanlar sağ kalabilmek için duacı



Yaşanacaklar yaşananların bir filmi

Tıpkı savaş yılları gibi



Çaresizlik yılgınlık diz boyu

Musluk suyu , çeşme ne gezer

Yediğimiz peksimet içtiğimiz kar suyu



Yavuz Selimden ,Şah İsmail den bahsedip

“yaaa hoca efendi…..” derken

Zaman içinde daimi misafirim olacak ihtiyar

Onu dinlemek ne kelime

Benim korkum bana yeter



Hem öyle bir korku ki ,ecelden de beter

Sanki umudumu bir ağacın tepesine astı

Yüzleştiğim yüzleşeceğim gerçekler

Kaşif Kani ERTÜRK