Yaşam SayfalarıZaman vurdukça aklımın köşelerine Kelimelerden hazineler vardı. Ağaç kokusunda yapraklarda beklerdi Zamanı Yazgısı böyleydi... Önce bir yol çizerdi taşlardan Saydırırdı adımlarını saçak altına Dururdu Gözleri taşarken oluklardan İzleri duyulurdu... Kağıttan sarayın kapısı açılırdı Renk renk Biçim biçim kelebekler uçardı Sesi gelmeyen şadırvanlar uyurdu gözlerinde… Hiç bitmese Bitmese derdi kaç kez Ve her seferinde düştüğünde dalı Bozulurdu siyah-beyaza kurduğu salıncağı Gerçek Avuçlarında ölü kelebekler kadardı.. Şimdi inkarda! Kuru sağnaklarda Yazgısına gülümsüyor… Ve yaşıyor her kitapta Ölü bir kelebeğin adı… ezgi ç. |
Kuru sağnaklarda
Yazgısına gülümsüyor…
Ve yaşıyor her kitapta
Ölü bir kelebeğin adı…
- Gayet güzel bir eserdi tebrik ederim
Selamlarımla