BİR CUMA GÜNÜbu gün cami çıkışında bir anne gördüm, yağmur yağarken o el açmıştı. biz şemsiye altındayken, çocuğu kucağında ıslanıyordu… moraran elleri bomboştu. baktık… ama, görmezlikten geldik. hepimiz, para atmadan ve utanmadan, hutbede dinlediğimiz; “komşusu açken tok yatan…” sözlerini hatırlamadan, geçip gittik… az önce okuduğumuz dualar camide kaldı, ve…hüsnü zanlarımız kapıda suizan oldu. hiç birimiz o’na inanmadık… hiçbirimiz, bir nebze… önyargılarımızdan arınıp, “kim olursan ol…” çağrısına örnek olamadık… hepimiz, bu cuma… üç kuruş para, bir o kadar da sevap(!) kazandık… paralarımız cebimizde, lakin…insanlığımız sınıfta kaldı… |