Bu coğrafyada hayat ürkek adımlarla başlar,hele birde kız çocuğu olmak bu coğrafyada

Bir kürt kızıydı Nergis
Uzak bir dağ köyünde yaşardı
Rengini gökyüzünden almış
Hep mavi bakardı
Dağların yamacında kanat çırpar
Taşlarda sekerdi söylediği ezgi
Annesinin anlatığı büyük aşklar
Çocuk dilinde türkülere dönerdi
Hayatın bütün seslerini
Çocuk saflığında düşler
Terütaze idi hayalleri


Ama masum bir rüyadadır Nergis
Uyanırsa karabasan
İzini süremez kalbinin
Alabora olur sevinçleri
Kilit altındadır
Kepenk kapatır düşleri

Hayat bir yumruktur tepesinde
Gülmesine fırsat verilmez
Verirler rıza-gönül sorulmadan

Törelerce çizilmiş bir cehalet tablosu
Çizginin öte tarafı ölümdür
Ruhu rehindir baba velayetinde
Küf tutar dilekleri

Ayrılığın ortasına düşer nergis
Nereye koşar böyle
Kırılmıştır umudun elleri
Oynadığı oyunlar terk eder
Ördüğü düşler çürür
Ondürdünde söylediği türkü unutulur

Kendi çaresizliğini kendisiyle götürür
Yok sığınacak kimsesi
Gölgesinden başka
Suskunluğun yaralı yüzü kalır
Ocak başında, birde annesi

Töreler tanımadı yaşam yasasını
Bilinen masaldır Nergisler yada Nesrinler
İşgale uğratılır hayaller
Yeniktir düş mevsimleri
Çatık kaşlı sert yüzlü insanlar
Alçaklığın kirine banarak
Böyle anlatırlar hayatın tarifini

Yendin ey cehalet
Bütün saflıkları
Kaç hayal çaldınız töre niyetine

Ne yazılı bir kağıt
Ne yazacak kalem
Oysa şiiri bilmeliydi Nergis

Ahmet BAŞAK 16/09/2010