UYAN
Kara gözlerini çiğ tutmuş
zulmü hayat belemişsin kendi etrafında dönen pervane derinliklerde batık bir gemisin şafağın nerede sevdan hangi kuşlukta saklı gözlerin umutsuz sesin hep kısıkmı kalacak arala perdeyi demdir artık uyan yeşert içindeki kuruyanı daha baharını yitirmeden |
demdir artık
uyan
yeşert içindeki kuruyanı
daha baharını yitirmeden
Güzel bir şiir ,
Kutlarım.