MAKAMLARIM RAKSETMEZ
Nihaventim düşerken kasvetlerin içine
Kanun ağlayıp durdu, neyler hicrânı kurdu Hüzzamlarım yanmıştı, bahçelerin göçüne Keman dağlanıp durdu, güller hüsrânı kardı Terk etmişti martılar, rıhtım yığmıyor ateş Sürekli acılarla, doğuyordu hep güneş Ayaklarım durmadan, gezindi serkeş serkeş Şarkılar sükût etti, ruhumu alev sardı Acemkürdî şaşırdı, segâhın solmasına İzin verdi hicazlar, bağrımı yolmasına Engelledi zamanım, nurların kalmasına Makamlarım raksetmez, gönlümü bülbül yardı Şifâsız rüzgârların, ağlarına düşmüşüm Bitimsiz hasretleri, zamansızca eşmişim Teselli kâr etmiyor, gönülleri deşmişim Hayır etmem ben artık, gözümü seller sardı |